16 Mart 2014 Pazar

Ah be çocuk!

Ne yazsam, nereden başlasam bilemiyorum..
İki elim kanda olsa bile elleri Berkin'in kanıyla kirlenmiş olanlara bir çift söz söylemeliyim artık..

Berkin 16 Haziran 2013 günü, 14 yaşındayken, 
                                               
                                                             - ki daha küçük ya da daha büyük olabilirdi-
evinden ekmek almaya çıkmıştı..

                                                              -ki evinden eylemlere katılmaya çıkmış olabilirdi-
                                                            ya da
                                                             -öylesine sokağında olan bitene bakmak istemiş olabilirdi-

başına isabet eden gaz fişeğiyle ağır yaralandı..

                                                              -ki o anda, oracıkta, birdenbire ölebilirdi-

269 günlük yaşam mücadelesinin ardından,
11 Mart 2014 günü 15 yaşında hayatını kaybetti..

                                                               -ki Berkin ben olabilirdim, sen olabilirdin ya da birimiz-
   ya da 

cebinde bilye, elinde ekmek, üstünde gaz kokusu evine dönüp ailesiyle kahvaltısını edebilirdi..

Ali İsmail, Ethem, Mehmet, Abdullah,Ahmet ve Berkin..

Hiçbiri evine dönemedi..
                           Hepsinin ardından gözü yaşlı insanlar kaldı..
                                                                                        Ve tarih bu zamanlar için yeni Denizlerini yarattı..

Berkin benim için belki de son umuttu, sanki uyansa her şey değişecekti.. 
Ah be çocuk, bir gülüşün dünyayı değiştirdi..

İllüstrasyon: Vardal Caniş





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...