Ada doğduğundan hatta hamile olduğumu öğrendiğim ilk andan beri etrafımdakiler "Aman hasta olma", "Üşütme", "İyi beslen", "Üstüne bir şey giy", "Terliklerin nerde", "Hastaysan Ada'ya yaklaşma"......ve daha nicelerini söylediler.
Peki mümkün müydü? Evet, hamileyken aslında sadece kendimden sorumluydum. Yememe içmeme dikkat ediyordum, dengeli beslendiğim için hem aşırı kilo almamıştım hem de hiç hasta olmamıştım. Ama Ada doğduktan daha doğrusu ayaklandıktan sonra emzirme sıklıkları azalıp kendime de ekstra bakım yapmayınca hastalıklar başladı. Hem ben hem Ada hem de hastalık hastası eşim hastalıktan kurtulamaz olduk...Bununla bitti mi HAYIR. Çalışmaya başladıktan sonra Ada' ya annem bakmaya başladı ve tabii ki biraz kilolu olan kızım anneannesinin dizlerinin daha da kötüleşmeye başlamasına neden oldu. Son zamanlarda bizim buralarda herkes bir hastalıktan muzdarip..
Çocuk emeklemeye ve yürümeye başlayınca mikroplarla direkt olarak tanışıyor, bana kalsa bunda bir sakınca yok super steril bir ortamda yetiştirmeye niyetim yok, zaten öyle bir ortamda yok:)
Ama 10 günde bir hasta olma ve devamında ilaç kullanma beni deli etmeye başladı. Antibiyotiklere direnmeme rağmen 1,5 kutu antibiyotik, aynı oranda soğuk algınlığı ilacı ve bir o kadar ateş düşürücü şurup ve fitil... bitirdik. Ben ilaçlara özellikle antibiyotiğe o kadar karşıyken birde ..
Bir de bu arada doktorunu ararken utanma hali var onu ne yapıcam bilmiyorum:s
"Ada yine hasta..."
Dün gece 20:54 te uyuyunca bunun sadece öğlen uykusunu az uyumuş olmasından ve ishalin verdiği bitkinlikten değil -ki bir haftadır ishal- yine hastalıktan olduğunu tahmin etmeliydim.. Gece yarısı ateş, sabaha karşı 38 olan ve devamında burun akıntısı, iştahsızlık...
Bu sefer ben aramam doktorunu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder